Met enige schroom deelde Menachum* dat hij vrouw en kind niet mee kon nemen op de excursie naar Golan. Er was een probleem bij de pomp. Het probleem bleek echter niet bij de pomp, maar in de portemonnaie. We organiseren het geld voor de brandstof en gaan samen op weg. Het is een voorrecht om samen met dit gezin te bidden voor het land dat God hen gaf als geestelijke akker.

Die namiddag staan we op een berg. We bidden vanaf de heuvelflank over de vallei voor ons. Op de achtergrond van de vallei ligt de berg Hermon. Menachum bidt om vergeving van schuld over de kindoffers. Het begon bij de baäl, maar nog steeds worden in Israël kinderen geofferd. Duizenden kinderen per jaar worden geaborteerd. Menachum wil zich inzetten om het ongeboren leven te beschermen. Hij wacht op een vergunning om in het winkelcentrum pro life folders uit te delen en praat met mensen over bescherming van het leven.

Dan stapt hij weer in zijn Subaru. De auto is 27 jaar oud. De lak van de motorkap is verbrokkeld. Net zoals de schoenen van het volk niet sleten toen zij door de woestijn dwaalden, lijkt ook deze auto niet onverwoestbaar… Menachum is blij met de auto. Toch zou een nieuwere auto meer veiligheid en zekerheid geven. Het zou hem spijten als hij er afstand van zou moeten doen, maar verkeersveiligheid is ook wat waard.